Istanbul

26 aug 2013, Istanbul (Turkije)
Chris heeft ons weggebracht naar Eindhoven. We hebben een goede vlucht en zijn voor 12 uur in Istanbul. We regelen een shuttlebus naar de haven. In de haven aangekomen zien we het cruise schip de Noordam liggen. Het is een heel groot schip, elf etages (dekken). Na vele controles gaan we aan boord. We hebben een mooie hut, met extra zitje, balkon, tv, bad. Kortom, het ziet er goed uit. Nadat we even wat hebben uitgerust, gaan we het schip verkennen. We nemen de lift naar dek 9. Het ziet er luxe uit. We komen in een grote eetzaal met diverse buffetten. Karin verwacht dat dit niet voor ons is, maar we nemen toch maar een bordje Thais en een toetje. Er is van alles. Grieks, Italiaans, vis etc. Dit zijn we niet gewend. Na een hele goede lunch gaan we terug naar de hut om te kijken of de koffers zijn gebracht. Helaas nog niet, Karin doet een korte broek aan die in handbagage zit en we gaan de stad in. We nemen een taxi naar de blauwe moskee. Het is erg druk in de stad, maar ja er wonen hier dan ook 13,5 miljoen mensen. Het valt me op dat er heel veel flats zijn. De taxi zet ons af en na een wandeling komen we aan bij de blauwe moskee en de Aya Sophia. Beide moskeeën liggen kort bij elkaar. Nadat de gebeden zijn afgelopen mogen we ook naar binnen. Karin krijgt een jurk en hoofddoek. De schoenen moeten uit. Het is een grote moskee met veel koepels en glas in lood ramen. We lopen terug en gaan eerst pinnen en nemen dan een overvolle tram terug naar de haven. Als we terug komen in de hut, zien we dat er een van de twee koffers is gebracht, maar ook 3 koffers van de familie Pietersen. Die van Pietersen zet ik in de gang en ga met de steward onze andere koffer halen. We frissen ons op en gaan dineren op dek 2. We gaan aan tafel zitten met een Engels en Australisch (van oorsprong Tasmanie) stel. De Engelse verstaan we goed maar die Australiër brabbelt en is moeilijk of niet te verstaan. Als hij iets vertelt en lacht, lach ik maar mee, en knik soms ja met mijn hoofd. Ik kan hem deels verstaan maar weet niet waar hij het over heeft. Voor de Engelse is het al de derde cruise dit jaar. Ze zijn ook in Noorwegen geweest. Ze laten hiervan enkele schitterende foto's zien. Hier wil ik ook nog een keer naar toe! Het eten is goed, een drie gangen diner en daarna nog een desert en koffie. De drank dat via de creditcard wordt verrekend is wel duur, twee glazen wijn voor bijna 13 dollar. We nemen afscheid, de Engelse vragen of we morgen weer met hun willen dineren. We lopen door een kunstgalerij met mooie schilderijen, dan zien we een bioscoop, vele barretjes en een disco. Tenslotte komen we in een theaterzaal waar een optreden is, een orkest met zang en dans. We kijken even en als het afgelopen is gaan we terg naar de hut. Ons Kaatje en ook ik zijn moe.